เธอคือดวงใจ โดย ก๊อต จักรพรรณ + เชอรี่ เข็มอักษร

เรื่องย่อ บทประพันธ์ : อาริตา บทโทรทัศน์ : สรัสจันทร กำกับการแสดง : ชูศักดิ์ สุธีรธรรม ผลิตโดย : บริษัท บรอดคาซท์ ไทย เทเลวิชั่น จำกัด เรื่องย่อ ที่อยุธยา ปฐวี กับ แม่แก้ว จัดงานศพพ่อที่เป็นนักเปียโนอย่างเงียบเหงา บรรยากาศเต็มไปด้วยความโศกเศร้า ต่อหน้าแม่แก้วปฐวีไม่แสดงออกเพราะกลัวว่าแม่แก้วจะยิ่งเสียใจหนัก สองคนแม่ลูกรอคอยให้ปรีชาที่เป็นน้องพ่อที่พ่อรักมาก และเป็นนักเปียโนที่เคยเล่นดนตรีและใช้ชีวิตมาด้วยกัน กลับมาทันงานนี้ แต่โทรเลขแจ้งข่าวไปกลับโดนตีกลับมา ปรีชาไม่ได้มาร่วมงานนี้ ปฐวีสังหรณ์ใจเพราะไม่คิดว่าปรีชาจะไม่ยอมมางาน นอกจากไม่ได้ข่าว การที่โทรเลขถูกตีกลับแปลว่าน่าจะมีเหตุไม่ดีเกิดขึ้นกับปรีชาเป็นแน่ หลังงานพ่อผ่านไปบ้านเงียบเหงาลงไปมาก ปฐวีจมอยู่กับอดีต ที่เคยมีพ่อ เขานั่งซึมอยู่กับเปียโนของพ่อ เล่นเพลงของพ่อ นึกถึงวันที่พ่อยังอยู่ พ่อเป็นครูคนแรกทางดนตรีของเขา ทำให้เขาเล่นเปียโน และร้องเพลงได้ แม่แก้วไม่สบายใจทีได้เห็นว่าปฐวีจมอยู่กับความโศกเศร้า จึงพูดให้ปฐวีฉุกคิดเป็นห่วงปรีชา เข้ามาตามหาปรีชาในพระนคร แม่แก้วมีอาชีพตัดเสื้อผ้า และมีเพื่อนบ้านที่ดี บอกปฐวีว่าไม่ต้องเป็นห่วง และให้ โจ๊ก หนุ่มกำพร้ารุ่นน้องตามปฐวีเข้ามาในพระนคร ปฐวีไปตามหาปรีชาที่บ้านถึงรู้ว่าปรีชาเผาบ้านตัวเองทิ้งหลังจากเมียรักตายกะทันหัน นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้โทรเลขถูกตีกลับ เขารู้ว่าปรีชาย้ายไปอยู่บ้าน คุณสุเทพแถวๆฝั่งธนคุณสุเทพ เป็นพ่อค้ามีบ้านหลังใหญ่งดงามทำด้วยอิฐสีแดง บ้านหลังนี้ตั้งอยู่ริมน้ำเจ้าพระยาด้านติดกับถนน ความมั่งคั่งของคุณสุเทพเป็นที่เลื่องลือ คุณสุเทพมีบุตรธิดาด้วยกันสองคน พัลลภบุตรชายคนโตของคุณสุเทพ รับราชการเป็นทหาร เป็นคนขี้โมโหมุทะล ุดุดันและหัวรุนแรง อีกทั้งยังมักใหญ่ใฝ่สูง มักจะทำให้บิดาเดือดร้อนอยู่เป็นนิจ และยังสนใจการเมืองทั้งที่คอยจะเตือนเสมอว่าไม่ควรอย่างยิ่ง แต่พัลลภก็ไม่สน เขาเล่นการเมืองในเครื่องแบบทหารและติดตามนายพลคนดังจนนำไปสู่ภัยพิบัติที่กระเทือนมาถึงครอบครัวทุกคนในบั้นปลาย ลูกสาวคนเล็กคือ อรุณรัศมี หญิงสาวงดงามอ่อนโยนผู้มีเสียงสวรรค์อันไพเราะพอๆกับรูปโฉม และเป็นที่ต้องตาต้องใจของผู้คนมากมาย ไม่ถือตัว แต่ชีวิตของเธอค่อนข้างอาภัพเหมือนนกในกรงทองที่บิดากับพี่ชายพากันโอบล้อมเอาไว้ ทั้งที่เธอได้รับการศึกษาแบบหญิงสาวสมัยใหม่ คุณสุเทพ แต่งงานใหม่กับ จรรยา โดยที่หล่อนมีลูกสาวคนเดียวติดมาด้วยคือ จิตรา ที่หัวสูงเย่อหยิ่งและจมไม่ลง คุณสุเทพมีน้องสาวหนึ่งคน คือ หม่อมชดช้อยที่แต่งงานกับท่านชายโอภาส และหันไปทำละครเพลงจนประสบความสำเร็จ ปฐวีก็ไปตามที่อยู่ที่ให้ไว้ ขณะนั้นมีงานฉลองวันเกิดให้กับอรุณรัศมีพอดี ปฐวีก็เลยเดินเข้าไปทางประตูหน้าพร้อมข้าวของเต็มชะลอมที่แม่แก้วให้นำมาฝากคนเป็นอา จิตราออกมาเห็นโจ๊กก่อนก็ไล่ด่าแรงๆ เพราะชิงชังที่โจ๊ก ดูต่ำต้อยกว่า แต่เมื่อปฐวีปรากฏตัว แวบแรกที่เห็น จิตราก็แอบพึงพอใจอยู่ในที แต่ด้วยนิสัยเย่อหยิ่งถือตัวและอวดอำนาจเจ้าของบ้าน ก็เลยไล่ทั้งคู่ ออกนอกบ้าน ขณะนั้นอรุณรัศมีก็ออกมาห้ามปรามด้วยกิริยาของหญิงชั้นสูง นิ่มนวลเป็นผู้ดี ปฐวีจำอรุณรัศมีได้ ภาพในอดีตก็ผุดขึ้นมาเมื่อสมัยเด็กที่อรุณรัศมีเคยอยู่ที่อยุธยา และไปเรียนเปียโนกับพ่อและอาของปฐวีด้วยความน่ารักอ่อนหวานทำให้ปฐวีอยากเรียนเปียโนขึ้นมา ซึ่งเมื่อก่อนนี้ไม่เคยสนใจ เรียกได้ว่าอรุณรัศมีนี่แหละที่เป็นแรงบันดาลใจของปฐวีในการเรียนเปียโน จึงทำให้ภาพ นั้นติดตรึงตาปฐวีตลอดมาในขณะที่อรุณรัศมีจำเขาไม่ได้เพราะเป็นช่วงสั้นเท่านั้น เพราะอรุณรัศมีก็ต้องเข้ามาพระนครขณะที่ยังเรียนไม่จบ ปฐวีแจ้งความจำนงว่ามาหาปรีชา และรู้ว่าปรีชามาอาศัยบ้านนี้โดยอยู่ที่เรือนเล็ก ปรีชาถามถึงพ่อ แต่ปฐวียังไม่ตอบอะไร เพราะเห็นว่าอาปรีชากำลังแต่งตัวเพื่อไปแสดงในงานวันเกิดอรุณรัศมีจึงยังไม่ได้บอกเรื่องพ่อชีวิตครูเพลงที่เคยยิ่งใหญ่อย่างปรีชากำลังถึงจุดตกอับ เขียนเพลงไม่ได้ นายทุนก็ปฏิเสธ ดีว่าคุณสุเทพมีเมตตาอย่างสูง ยกบ้านหลังน้อยท้ายสวนติดแม่น้ำให้กับปรีชาพำนัก เรือนชั้นเดียวเป็นเรือนไม้ มีทางเดินไปยังศาลาริมน้ำ และอยู่เป็นสัดส่วนหลังบ้านใหญ่หลังงามก่อด้วยอิฐสีแดง ปฐวีแอบเห็นว่าปรีชาร่างกายทรุดโทรมน่าเป็นห่วงมาก แต่ปรีชาก็ฝืนทำเข้มแข็ง ปรีชาชวนหลานชายออกมาที่งานเลี้ยงโดยให้ปฐวีแอบอยู่หลังเวที ตลอดการแสดงเปียโนแอบมองอรุณรัศมีตลอดเวลา อรุณรัศมีร้องเพลงด้วยในงานวันเกิดตัวเอง เธอร้องเพลงเพราะมากและเธอก็เหมือนนางฟ้าแสนสวยที่ตรึงตราในดวงใจของปฐวีไปเสียแล้ว ปรีชามองเห็นอาการของหลานชายก็เตือนเขาอย่างรู้เท่าทันว่าหลานชายคิดอย่างไร เขาเคยมีความรักและสร้างตำนานเด็ดดอกฟ้ามาแล้ว แต่สุดท้ายเขาก็รักษาดอกฟ้าเอาไว้ไม่ได้เพราะความยากจน ทำให้ดอกฟ้าของเขามาตายจากไป ปรีชาเล่าเรื่องของดอกฟ้ากับหมาวัดไปร่ำไห้ไป ปฐวีสงสารคนเป็นอาและได้ตระหนักถึงความเป็นหมาวัดของตัวเองด้วยเช่นกัน ดอกฟ้ากับหมาวัดคงจะมีแต่ในตำนาน เขาพยายามเตือนตัวเอง และเจียมตัวปฐวีมีแต่ภาพของอรุณรัศมีในความฝันคืนแรกที่มาอยู่บ้านริมน้ำ อรุณรัศมีเองไม่รู้ตัวเลยว่าเธอเป็นที่ปรารถนายิ่งใหญ่ของเขา เธอรู้แต่ว่าเธอมีอนาคตที่งดงามรอคอย พ่อและพี่ชายหวงแหนเธออย่างมาก แต่เธอไม่รู้ว่านั่นจะทำให้เป็นปัญหาที่ไม่มีวันสิ้นสุดตามมาจิตราในวัยเดียว กับอรุณรัศมีพยายามแข่งขันกับอรุณรัศมี แต่ไม่ว่าคุณจรรยาและจิตราจะพยายามกลั่นแกล้งอรุณรัศมีแค่ไหน อรุณรัศมีก็จะตอบรับด้วย ความเข้มแข็งและทำให้สองแม่ลูกไม่กล้ายุ่งกับเธอมากนัก อรุณรัศมีเปรียบเหมือนเพชรที่ยิ่งนานวันก็ยิ่งเหมือนได้รับการเจียระไนให้เป็นมณีล้ำค่า แต่ตัวของจิตรายิ่งนับวันก็ยิ่งกระด้าง แสดงแต่ความแข็งแกร่งของการเป็นกรวดหินที่แม้จะเจียระไนขัดเกลาอย่างไรก็ยังเป็นแค่ก้อนหินไม่มีคุณค่าใดจิตรานั้นทำตัวฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมและคอยจะเข้าหาพัลลภ สองแม่ลูกพยายามยึดครองบ้านแต่ก็ทำได้ไม่เต็มที่นัก เพราะคุณสุเทพเป็นคนที่เรียกว่าฉลาดและยุติธรรมพอ ไม่หลงภรรยาใหม่จนรังแกลูกสาว อีกทั้งพัลลภเองก็รักน้องสาวมาก จิตราเลยไม่กล้าใส่ร้ายอรุณรัศมีตรงๆอรุณรัศมีลงมาพบกับคู่เก่า ของตนเอง แต่เธอไม่มีพรสวรรค์ทางเล่นเปียโนมากนัก เธอมีพรสวรรค์ในทางร้องเพลงมากกว่า แต่ปรีชาว่าเธอถ่อมตัว เธอเดินเข้ามาได้ยินเสียงเพลง ปรีชาเลยแนะนำหลานชาย และเป็นครั้งแรกที่สองหนุ่มสาวที่มีใจรักในเสียงเพลงเหมือนกันได้สนทนากัน จิตราตามมาดูว่าปฐวีมาอยู่อย่างไรและไปบอกกับมารดาให้พูดกับบิดาเลี้ยงไล่ปฐวีออกไปรวมทั้งไล่ปรีชาด้วย พอคุณจรรยาพูดก็โดนตำหนิจนหล่อนไม่พอใจจรรยาแม่เลี้ยงของอรุณรัศมีพยายามจะบอกว่าอรุณรัศมีท่าทางไม่รักดี แต่คุณสุเทพไม่เชื่อเช่นนั้น เขาเชื่อมั่นในตัวอรุณรัศมีที่เป็นคนอ่อนโยนจิตใจดี จรรยาพยายามสอนจิตรลูกสาวให้แข่งกับอรุณรัศมีทุกทาง และให้เอาชนะอรุณรัศมีให้ได้ อีกทั้งยังให้จิตราคอยยั่วยวนพัลลภเพราะหวังในตัวบ้านที่มีราคาแพง และเมื่ออรุณรัศมีมาที่เรือนริมน้ำนี้บ่อยๆก็ทำให้สองแม่ลูกตามติดว่าร้ายอยู่เสมอ อรุณรัศมีไม่สบายใจแต่ก็เชื่อมั่นในความจริงใจของตัวเอง นมอุ่นต้องคอยปลอบใจอรุณรัศมีอยู่เสมอและสั่งให้ละไมตามมาคอยคุ้มกันอรุณรัศมี และละไมก็จะปะทะกับสองแม่ลูกที่มี นาก ตัวร้ายเป็นตัวลุยโจ๊กเองก็ป้องกัน ปฐวี และมีเรื่องราวกันอยู่ประจำ เพราะจิตราและแม่เป็นคนที่ไม่ชอบให้คนอื่นอยู่ดีมีความสุขจิตใจคับแคบเป็นอันมาก อรุณรัศมีพยายามอดทน ไม่บอกกับบิดาเพราะกลัวจะไม่สบายใจ สองแม่ลูกก็ยิ่งกำเริบและพาลมาระรานกับปรีชาและปฐวีว่ามาเป็นคนอาศัยทำให้ปรีชาไม่สบายใจปฐวีก็เช่นกัน เขาเลยอาสาจะดูแลสวนให้โดยไปบอกกับคุณสุเทพ คุณสุเทพยอมให้ปฐวีดูแลสวน และส่งอรุณรัศมีมาเรียนเปียโนเพิ่มเติมกับปรีชา แต่ปรีชามักจะเมา คนสอนคือปฐวีมากกว่า และจิตรก็ตามมาตอแยมาเรียนเปียโนด้วย และให้ท่าทีกับปฐวีแต่เขาทำเฉย จิตรมองเห็นว่าปฐวีและอรุณรัศมีน่าจะมีใจให้กัน ยิ่งแกล้งทำสนิทสนมกับปฐวี กีดกันอรุณรัศมีออกไปให้พ้นทาง พัลลภหึงหวงในตัวจิตราก็จะมาหาเรื่องกับปฐวีเสมอ อรุณรัศมีก็ไม่สบายใจนัก เธอพยายามเตือนปฐวีให้อยู่ห่างจากจิตราเพราะไม่อยากให้เขาเดือดร้อน แต่ก็ยังแอบเข้าใจผิดว่าปฐวีอาจจะชอบจิตราก็เป็นได้ เธอเริ่มปวดร้าวในใจเงียบๆปฐวีวางเฉย เขาสอนดนตรีและเล่นให้อรุณรัศมีร้องเพลงประกอบ แม้จิตราจะตามมาก่อกวนอยู่เสมอๆ อรุณรัศมีร้องเพลงได้ไพเราะมาก และอรุณรัศมีก็เป็นแรงบันดาลใจให้ปฐวีอยากจะเขียนเพลงเพลงชื่อ เธอคือดวงใจ ค่อยๆถูกร้อยเรียงทีละคำ ทีละท่อน ช้าๆด้วยความหวังอันเรืองรอง แม้จะต้องใช้เวลาอีกยาวนาน และเขาเตือนตัวเองเสมอว่าดอกฟ้าย่อมเป็นดอกฟ้า หมาวัดก็ย่อมเป็นหมาวัด แต่เขาห้ามใจส่วนลึกไม่ได้หม่อมชดช้อยอาสาวของอรุณรัศมีแต่งงาน ไปกับท่านชายโอภาสและมีคณะละครเวทีของตัวเอง มาพบอรุณรัศมีหนนี้ก็ขอให้อรุณรัศมีขึ้นไปร้องเพลงให้หน้าเวทีเพราะเธอเป็นสาวสวยและมีเสียงอันไพเราะ อรุณรัศมีลังเลในตอนแรกแต่บิดาไม่ได้คัดค้าน เธอเลยขึ้นเวทีร้องเพลงและเธอก็ขอให้ปฐวีช่วยต่อเพลงให้กับเธออยู่เสมอ แต่ไม่มีใครรู้มากนัก พ่อกับพี่ชายของเธอยังคิดว่าเพราะปรีชา จิตรก็ไม่ได้บอกเพราะหล่อนเองก็ตามมาตอแยกับปฐวีเสมอ หากบอกไปหล่อนกลัวตัวเองจะเสียหาย