รอยลิขิต <ละครเก่าคุณภาพดี> Dvd ขายเป็นชุด โดย ต่อ นันทวัฒน์ + คทลีน่า กลอส

รอยลิขิต <ละครเก่าคุณภาพดี> Dvd ขายเป็นชุด
บทประพันธ์ ทมยันตี
โดย ต่อ นันทวัฒน์ + คทลีน่า กลอส + กบ ปภัสรา + อภิชาติ พัวพิมล + ปาหนัน ณ พัทลุง + สรพงษ์ ชาตรี + สถาพร นาควิไล
เนื้อเรื่อง
กล่าวกันว่า ทางชีวิตจะเริ่มต้นมาอย่างไรก็ตาม หากเมื่อรอยลิขิต ขีดให้แวดวงพัวพันด้วยไยรัก กระแสแห่งความสนิทเสน่หา จะไม่มีวันเสื่อมสลาย เพราะรักคือการให้ ไม่ต้องการการตอบแทน! ถ้อยคำดังกล่าวนี้ ทมยันตีกล่าวสรุปไว้ในบทสุดท้าย ซึ่งเสมือนกับแนวคิดอันเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดนวนิยายเรื่อง รอยลิขิต เมื่อทางชีวิตเริ่มต้นจากความไม่ลงรอยที่เสือเมฆและแม่บัว มีต่อคุณพันทิพาและอดีตนายอำเภอวีรัตน์ ส่งผลต่อชีวิตเด็กสองชีวิตฟ้า กับ โบว์ ใช่ ถึงจะเริ่มต้นมาอย่างไร ถึงต้องการจะฝากรอยแค้นให้กันไว้อย่างไร และเด็กสองคนเมื่อเติบโตขึ้นเป็นสาวในสภาพแวดล้อมที่ต่างกันสิ้นเชิง ฟ้าลูกโจรเติบโตในสังคมครอบครัวที่เพียบพร้อมด้วยฐานะ ขณะที่โบว์ ลูกคนมีตระกูลกลับงอกงามขึ้นในสภาพปากกัดตีนถีบของเสือเมฆและแม่บัว หากเด็กสาวสองคนถึงจะต่างเลือด แต่ก็ได้รับสิ่งที่ดีเลิศมาเหมือนกัน สิ่งที่ดีเลิศนั้น คือต่างถูกหล่อหลอมด้วยความรัก มีอะไรในโลกนี้หรือที่แข็งขืนต่อความรักได้ ความสนุก ซ่อนเรื่องซ่อนราวของ รอยลิขิต จึงดำเนินไปอย่างชวนติดตาม และเป็นอีกเรื่องหนึ่งของ ทมยันตี ที่ได้รับความนิยมจากผู้อ่านอย่างสูง เป็นนิยายที่ตีพิมพ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า และความนิยมได้แพร่ไปสู่การสร้างเป็นละครโทรทัศน์ ละครวิทยุ และภาพยนตร์มาแล้วหลายครั้ง ปัจจุบันทีมงานช่อง 3 จะนำกลับมาให้ผู้อ่านได้รับชมในรูปแบบของละครโทรทัศน์อีกครั้งหนึ่ง ที่ฟ้าคิด ที่ฟ้าทำมา แม่ก็มีความสุขแล้วละลูกคุณค่าของคนเรานั้นวัดได้จากสิ่งสองประการคือ งานที่เขาทำ และความประพฤติที่เขาดำเนินอยู่ ฟ้าเป็นลูกที่ทั้งพ่อทั้งแม่ภูมิใจนัก รักษาคุณค่าในตัวฟ้าไว้ให้ดีนะลูก วันหนึ่งข้างหน้าฟ้าจะรู้ว่า ถึงจะมีอะไรอย่างอื่นเข้ามาแผ้วพาน คุณค่าของตัวลูกก็จะไม่มีวันตกต่ำลงเลย เพราะรักคือการให้ ไม่ต้องการการตอบแทน
นายอำเภอวีรัตน์ย้ายมาทำงานที่อำเภอหนึ่ง(จำไม่ได้และ) โดยคุณพันทิพาย้ายมาด้วย มีลูกสาว 1 คน ชื่อคุณหนูโบว์ อายุประมาณ 2-3 ขวบ(หนูโบว์มีสร้อยคอทองคำที่มีจี้เป็นรูปโบว์เล็กๆเป็นทับทิมมั้ง) โดยมีคนใช้ชื่อ แย้ม กับแม่ถวิลหวัง(เป็นสายให้เสือเมฆ)มาเป็นพี่เลี้ยงหนูโบว์ วันหนึ่ง ทางอำเภอ+ท่านผู้กำกับ ได้ทำการกวาดล้างโจร(เสือเมฆ) นายอำเภอวิสามัญเสือเมฆได้ ทำให้เมียของเสือเมฆโกรธแค้นมาก จึงหาทางแก้แค้นโดยการลักพาตัวหนูโบว์ไปและเปลี่ยนตัวกับลูกตัวเอง (ฟ้า) โดยมีข้อแม้ว่าห้ามติดตาม และให้รอจนเด็กทั้งคู่อายุครบ 20 ปี คุณพัน(แม่)พอรู้เข้าก็เศร้าเสียใจมาก แต่ถึงอย่างไรก็ยังสงสารเด็กจึงรับเด็กไปเลี้ยงเป็นลูก เมื่อทั้งพ่อแม่และญาติๆของนายอำเภอและคุณพันรู้ ก็ตั้งข้อรังเกียจ ไม่ยอมรับ ทำให้นายอำเภอต้องย้ายออกมาอยู่กันเดี่ยวๆไม่ยุ่งเกี่ยวกับญาติพี่น้อง 19 ปีผ่านไป....คุณฟ้าเติบโตมาในครอบครัวของนายอำเภอที่บัดนี้เติบโตในหน้าที่ในกระทรวง ฟ้าเป็นคนเข้มแข็ง และรักพ่อแม่มาก แต่คุณพัน ที่เศร้าเสียใจ จึงตรอมใจเป็นโรคหัวใจ ฝ่ายคุณโบว์ เติบโตมาในสลัม กับ แม่บัว นายแย้ม และน้าหวิล(ถวิลหวัง) โบว์ก็รักแม่บัวมาก ถวิลชอบแกล้งให้โบว์ทำงาน แต่แม่บัว ก็รักลูกมากเช่นกัน..เพราะความผูกพันธ์คุณฟ้ามีคนรักคนหนึ่งชื่ออธิคม(เป็นลูกของผู้พิพากษา)ซึ่งไม่ชอบใจฟ้า (รู้ความจริงเป็นญาติๆกัน) ทำให้ทั้งพ่อและแม่กีดกัน ฝ่ายหนูโบว์ ก็มีเพื่อนชายคนหนึ่งชื่อดุษฏี เป็นคนเรียบร้อย อ่อนโยนนางบัวทนความคิดถึงลูกสาวไม่ไหวและเพื่อสืบข่าว จึงปลอมตัวเข้ามาทำงานเป็นแม่ครัวในบ้าน(ปลอมชื่อเป็นแม่บาง) นางได้เจอคุณฟ้า แต่คุณฟ้าไม่ชอบใจ เพราะรู้สึกว่าทำท่าแปลกๆ วันเวลาผ่านไป วันหนึ่งฟ้าได้เห็นรูปเด็กผู้หญิงเล็กๆคนหนึ่งในอัลบั้มรูปลิ้นชักของแม่(ที่ล๊อคไว้) จึงนำภาพเข้ามาถาม และสังเกตว่าเป็นภาพตอนเด็กๆทั้งนั้น และตัวเองไม่มีภาพในช่วงนี้ จึงเก็บงำความสงสัยไว้ และตะล่อมถามแม่ จนคุณพัน ตอบว่าเป็นน้องที่หายไป แต่ฟ้าเป็นเด็กที่รับมาเลี้ยง ทำให้ฟ้าไปปรึกษากับพี่คมและผู้การ(ผู้กำกับคนเดิม) ฟ้าจึงไปตามหาที่มหาลัย และไปพบกับดุษฏี แต่ดุษฏีเองก็ไม่ไว้ใจทั้งคู่จึงยังไม่บอกอะไร จนวันหนึ่ง ถึงวันนัดเปลี่ยนตัวกันระหว่าง สีฟ้า กับ โบว์ คุณพันดีใจ ตื่นเต้นมากจนช๊อค ในขณะเดียวกัน นางสาวถวิลหวังอยากจะเอาโบว์ไปให้เสี่ย โดยหลอกว่าให้ไปเป็น reception ในโรงแรม แต่ผู้การสืบความได้มาจึงบุกไปช่วยเหลือ พร้อม นายวีรัตน์(นายอำเภอ) และแม่บัว (พ่อลูกพบกันครั้งแรก) นายวีเลยรียพาลูกโบว์ไปที่โรงพยาบาล และเริ่มต้นเล่าความจริงทั้งหมดให้ลูกทั้ง สองฟัง ทั้งคู่ได้ยินดังนั้นก็ตกใจเป็นอันมาก โบว์ไม่อยากจะจากแม่บัวไปฟ้าก็เช่นกัน ไม่อยากจากคุณพ่อกับคุณแม่ แต่แม่บัวไม่ยอมและฟ้าก็ตัดสินใจเด็ดขาดที่จะไปจึงลาพ่อ แต่พ่อก็บอกให้กลับมาตอนเช้า( (^-^ )พ่อลูกรักกัน)ฟ้าได้กลับไปอยู่ที่ห้องโบว์ก็รู้สึกเสียใจ และสงสารน้องมากที่ต้องมารับชะตากรรม ฝ่ายคุณพัน ก็รักพี่เสียดายน้อง คิดถึงลูกฟ้ามากจึงหาวิธีให้ลูกไปเรียนต่อที่เมืองน้องพร้อมอธิคม แม่บัวเองก็สงสารลูกอยากให้ลูกสบาย จึงหนีไป และให้ฟ้ากลับมาอยู่กับนายอำเภอและคุณพัน 3 ปีผ่านไป ฟ้า จึงไปเรียนต่อปริญญาโทพร้อมกับอธิคม โดยมีพ่อ แม่และน้องโบว์ มาส่ง พร้อมกับ รับปากว่าจะกลับมาและให้ น้องโบว์กับดุษฏีไปเรียนต่อ เหมือนกัน ^_^ happy endding จ้า การบรรยายฉากความรักที่ พ่อแม่มีต่อลูก และลูกที่มีต่อพ่อแม่ ความรักและความผูกพันในครอบครัวเรื่องนี้ทำได้ดีจริงๆความรัก ไม่จำเป็นต้องเป็นสายเลือดเดียวกัน เรื่องนี้ซึ้งมากๆ