เมนูรักเชฟมือใหม่ (Sweet Relationship) พากไทย / Dvd 4 แผ่นจบ โดย ไจ่ไจ๋

เมนูรักเชฟมือใหม่ (Sweet Relationship) พากไทย มีทั้งแบบ Dvd และ V2D
แบบ V2D 4 แผ่น ราคาชุดละ 240 บ.
แบบ Dvd 10 แผ่นจบ ราคาชุดละ 550 บ. ( ชัดแจ๋วใสปิ๊ง ๆ เลยนะคะ )


{TW Series}{DVDRip:XviD} เมนูรักเชฟมือใหม่ (Sweet Relationship) Disc 01- 4 {เสียง:Thai} รายละเอียดนักแสดง โจวอี๋หมิน (Vic Zhou) แสดงเป็น จือเถียน (Fang Zi Tian) โหวเพ่ยเฉิน (Patty Hou) แสดงเป็น Chang Bai Hui ไล่หย่าเหยียน (Megan Lai) แสดงเป็น เข่อซิน เคอโหย่วหลุน (Alan Kuo) แสดงเป็น He Ma Yang เนื้อเรื่องย่อ "ไป่ฮุ่ย" (โหวเพ่ยเฉิน) ได้ลิ้มรสฝีมือทำอาหารรสเลิศของพ่อครัวใหญ่ "ฟางจือเถียน" (ไจไจ๋) ณ ร้านอาหารเล็กๆ แห่งหนึ่ง ด้วยรสชาดการปรุงอาหารของจือเถียน ทำให้เธอได้หวนระลึกถึงความทรงจำอันงดงามระหว่างเธอกับพ่อผู้จากไป อันเป็นเหตุให้ไป่ฮุ่ย อยากที่จะได้ทำงานในร้านอาหารนี้ เธอจึงอ้อนวอนขอเข้าทำงานกับจือเถียน แต่เขามองออกว่าไป่หุ่ย นั้นทำอาหารไม่เป็น จึงไม่อยากรับ แต่ทนลูกตื้อด้วยน้ำตาของไปฮุ่ยไม่ไหว จึงตั้งเงื่อนไขว่า ถ้าหากไป่ฮุ่ยสามารถปรุงอาหารได้เป็นที่ถูกใจลูกค้าจึงจะรับเธอเข้าทำงาน "เหอหม่า" (เคอโหย่วหลุน) ทำงานอยู่ในร้านอาหารแห่งนี้ เขาแอบรักไป่ฮุ่ยตั้งแต่แรกพบ โดยคอยมองอย่างห่วงๆ เป็นกำลังใจอยู่ห่างๆ ตลอดระยะเวลาที่ไป่หุ่ยทดสอบงานอยู่ แต่ดูเหมือนไป่หุ่ยนั้นแทบจะไม่ละสายตาจากจือเถียนเลย แต่เหอหม่าก็ไม่ยอมละความพยายาม เพราะเขารู้ว่าจือเถียนเองก็มีคู่หมั้นสาวสวยเพียบพร้อมอยู่แล้วคือ "เยิ่นเข่อซิน" (ไล่หย่าเหยียน) หญิงสาวที่คิดว่าจือเถียน คือ ความอบอุ่นในชีวิตของเธอ ขอเพียงได้ลิ้มลองอาหารที่เธอทำ ฉันรู้ดีว่านั่นคือความรัก .... ได้พบเธอ สำหรับฉันแล้วถือว่าเป็นวาสนาของฉั เข่อซินมีความสามารถในการบริหารร้านอาหาร ต้อนรับขับสู้เป็นกันเองกับลูกค้า แต่เรื่องความรักกลับไม่มีความเชื่อมั่นในตนเอง ต้องอยู่กับความหวาดระแวง ชีวิตในวัยเยาว์ของเข่อซินนั้นมีพ่อซึ่งนอกใจแม่ ทำให้เข่อซินได้รับรู้ถึงความทุกข์ระทมของแม่ สิ่งเดียวที่ทำให้เข่อซินมี ความสุขก็ คือ จือเถียน เด็กหนุ่มซึ่งพ่อของเธอให้การอุปการะ นับตั้งแต่พ่อจากไป ร้านอาหารหนันเท่อเซินหลินก็ประสบวิกฤต สิ่งที่ เข่อซินทำได้ คือ เดินทางมาที่ร้านลิตเติ้ลแบร์ ขอความช่วยเหลือจากจือเถียน สำหรับเข่อซินแล้ว จือเถียนไม่เพียงช่วยร้านอาหารหนันเท่อเซินหลินไว้ ที่สำคัญยังช่วยเธอไว้อีกด้วย เรื่องของความรัก จือเถียนเป็นที่พักพิง และดูแลเธอเป็นอย่างดี ทำให้เข่อซินสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น และปลอดภัย เข่อซินคิดมาโดยตลอดว่าเธอเป็นคนสำคัญของจือเถียน ที่เป็นเช่นนี้เพราะทั้งสองมีชะตากรรมเดียวกัน เป็นเด็กกำพร้าที่ต้องการความอบอุ่น จือเถียน ฉันชอบเธอ ต้องการเธอ เธอสำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน แต่สิ่งนี้คือความรักหรืออย่างไร ยิ่งนานวัน ความรัก ความผูกพัน ณ ครัวเล็กๆ แห่งนี้ ได้ก่อตัวขึ้น โดยเฉพาะจือเถียน และไป่ฮุ่ย ความสัมพันธ์ของพวกเขาจะจุดประกายขึ้นเมื่อไร เธอจะใช้ความอบอุ่นในหัวใจละลายภูเขาน้ำแข็งที่อยู่ในใจของจือเถียนได้หรือไม่ .... ภายในร้านอาหารเล็กๆแห่งนี้ อาหารชักพาให้พวกเขาได้มาพบกัน ใช้ความจริงใจเป็นวัตถุดิบในการปรุงอาหารเลิศรส ที่สร้างความสัมพันธ์อันดีให้ความอบอุ่นแก่พวกเขา .... ฟางจือเถียน --- อาหารจะดีหรือไม่ สิ่งสำคัญไม่ได้อยู่ที่วัตถุดิบเพียงอย่างเดียว แต่อยู่ที่ความจริงใจ ทุกคนต่างมีความรู้สึกเดียวกันกับจือเถียนพ่อครัวใหญ่ร้านอาหารลิตเติ้ลแบร์ นอกจากความเย็นชาของจือเถียน ทุกคนต่างยอมรับว่าจือเถียนมีความสามารถและพรสวรรค์ในการทำอาหาร แต่เหตุใดจือเถียนจึงเป็นเพียงพ่อครัวในร้านอาหารเล็กๆแห่งนี้เท่านั้น ความจริงแล้วความเย็นชาของจือเถียนนั้นมีสาเหตุมาจากความโศกเศร้าในวัยเยาว์ หลังจากที่พ่อจือเถียนฆ่าตัวตาย นับแต่นั้นเป็นต้นมาจือเถียนก็กลายเป็นคนเก็บเนื้อเก็บตัว แต่ความจริงแล้วจือเถียนได้ทุ่มเทความจริงใจลงในอาหาร มีเพียงความจริงใจเท่านั้นที่ทำให้จือเถียนสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น น้ำใสใจจริงของไป่ฮุ่ยจะทำลายภูเขาน้ำแข็งซึ่งตั้งตระหง่านอยู่ในจิตใจของ จือเถียนได้หรือไม่ ฉางไป่ฮุ่ย --- ฉันอยากให้ทุกคนมีความสุขกับอาหารของฉัน ไป่ฮุ่ยเติบโตมาในตระกูลที่มั่งคั่งร่ำรวย ทำให้เธอมีโอกาสได้ลิ้มลองอาหารเลิศรสมากมาย แม้ว่าไป่ฮุ่ยไม่มีความสามารถโดดเด่น แต่เธอกลับมีความสามารถในการลิ้มรสแยกแยะอาหาร ไป่ฮุ่ยมักพูดอยู่เสมอว่า ขอเพียงมีปากก็พอแล้ว แต่ หลังจาก ที่พ่อเสียชีวิต ไป่ฮุ่ยก็ต้องพบกับลำบาก เธอเดินเข้าไปในร้านอาหารลิตเติ้ลแบร์ด้วยความสิ้นหวัง เนื่องจากน้ำแกงถ้วยนั้นเป็นความทรงจำอันล้ำค่าที่สุดของไปฮุ่ย ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้ไป่ฮุ่ยตัดสินใจทำงานที่ร้านอาหารลิตเติ้ลแบร์ เธอตั้งปณิธานอันแน่วแน่ว่าจะเป็นแม่ครัวที่ให้ความสุขกับทุกคนที่ได้ลิ้ม ลองอาหารของเธอ แต่เธอไม่เคยทำอาหารมาก่อน ไม่มีความรู้เรื่องการทำอาหาร ที่สำคัญมีจือเถียนไม่มีไมตรีให้ใครเป็นอาจารย์ ทำให้หนทางการเป็นแม่ครัวของไป่ฮุ่ยเต็มไปด้วยอุปสรรค เหอหม่าหยาง --- ความเชื่อมั่นหรือ ฉันมี แต่.... คนทั่วไปเรียกว่าเหอหม่า เป็นผู้ช่วยพ่อครัวของร้านอาหารลิตเติ้ลแบร์ เนื่องจากต้องการทำความฝันให้เป็นจริง ดังนั้นจึงตัดสินใจออกจากบ้าน ทุ่มเทให้กับการเรียนทำอาหารจากอาจารย์จือเถียน บางทีอาจเป็นเพราะเหอหม่าไม่มีความเชื่อมั่นในฝีมือการทำอาหารของตน ดังนั้นจึงคอยพึ่งแต่จือเถียนจนไม่สามารถยืนได้ด้วยตนเองเสียที ครั้งแรกที่ได้รู้จักกับไป่ฮุ่ยก็เกิดเป็นรักแรกพบทันที แต่เหอหม่าทำได้เพียงเป็นองครักษ์ข้างกายไป่ฮุ่ยเท่านั้น เหอหม่าหวังแต่เพียงว่าความรักที่ตนมีให้ไป่ฮุ่ยนั้น สักวันหนึ่งตนก็จะได้รับความรักจากไป่ฮุ่ย แต่เมื่อเหอหม่าพบว่าไม่เป็นอย่างที่คิด แต่ถึงกระนั้นก็ตามเหอหม่าก็ยังคงพยายามต่อไป เยิ่นเข่อซิน --- ฉันขอเพียงมีความสุขเท่านั้น สำหรับคนทั่วไปแล้ว เข่อซินเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่เพียบพร้อม ประสบความสำเร็จในอาชีพการงาน มีพื้นฐานทางครอบครัวที่ดี ตลอดจนมีรูปร่างหน้าตาที่งดงาม สิ่งเหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นความปรารถนาของหญิงสาวทั่วไป แต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นอย่าง ที่เห็น ความจริงแล้ว เข่อซินเกลียดชังครอบครัวของเธอ สิ่งที่เธอปรารถนามากที่สุดคือความรักและความห่วงใย เข่อซินขาดความอบอุ่นจากครอบครัวมาตั้งแต่เล็ก จนกระทั่งเข่อซินได้พบกับจือเถียน เข่อซินกลับเข้าใจผิดคิดว่าความห่วงใยของจือเถียนเป็นความรัก การดำรงอยู่ของจือเถียน เปรียบเสมือนเสาหลักที่ค้ำจุนเธอ นับตั้งแต่ไป่ฮุ่ยปรากฏตัวขึ้นมา ทำให้เข่อซินพยายามทำทุกอย่างเพื่อรั้งความรักเอาไว้ เข่อซินปรารถนาที่จะได้รับความรัก เธอจะพบความสุขที่เธอปรารถนาหรือไม่ สำหรับเธอแล้วคือความทรงจำ ความอบอุ่น ความฝัน และความรัก... ฉันอยากสะกดรสชาติซึ่งเปี่ยมด้วยความทรงจำเอาไว้ น้ำแกงนี้ เป็นรสชาติของพ่อ ฉันอยากทำงานที่นี่เหลือเกิน รส ชาติของน้ำแกงนี้มีส่วนผสมของเฉ่าเกินเถียนหยวนซงลู่ ตับห่านเห็ดดำ พิราบย่าง ไก่ตอนรมควัน ไข่ตุ๋นสนดำ ฯลฯ อาหารเหล่านี้สำหรับคนทั่วไปแล้วนั้นไม่ได้เป็นที่รู้จักกันสักเท่าใด แต่สำหรับฉางไป่ฮุ่ยนั้นไม่ได้เป็นสิ่งที่แปลกประหลาดแต่ อย่างใด ที่เป็นเช่นนี้สืบเนื่องมาจากไป๋ฮุ่ยมีโอกาสได้ติดตามพ่อไปลิ้มลองอาหาร เลิศรสมากมายนั่นเอง สิ่งนี้เองทำให้ไป่ฮุ่ยมีความสามารถพิเศษในการแยกแยะรสชาติอาหารเป็นอย่าง ดี แต่เมื่อพ่อของไป่ฮุ่ยเสียชีวิตอย่างกะทันหัน บริษัทพังครืน ทำให้ไป่ฮุ่ยขาดที่พึ่ง ชีวิตต้องพบความทุกข์ยากลำบาก หลายต่อหลายครั้งที่ไป่ฮุ่ยไปสัมภาษณ์งานและถูกปฏิเสธจนเกิดความท้อแท้สิ้น หวังขึ้นมา ดูเหมือนว่าไป่ฮุ่ยสูญสิ้นเป้าหมายของชีวิต จวบจนกระทั่งไป่ฮุ่ยได้เข้าไปในร้านอาหารลิตเติ้ลแบร์(Little Bear) งานในครัวทั้งหมดของร้าน ผู้ที่ดูแลกลับไม่ใช่เจ้าของร้าน แต่เป็นหน้าที่ของฟางจือเถียนพ่อครัวใหญ่ น้ำแกงอยู่ในชามบนโต๊ะ กอปรกับรสชาติอันหอมหวน เป็นความทรงจำอันมีค่าของไป่ฮุ่ยและพ่อ ไปฮุ่ยต้องทำให้ได้ ฉันหวังว่าจะมีอาหารสักอย่างที่ให้ความอบอุ่นใจแก่ฉัน ที่นี่ไม่รับผู้หญิงทำงาน จือเถียนซึ่งกำลังยุ่งอยู่กับงานในครัวเหลือบมองไป่ฮุ่ยด้วยสายตาเย็นชา คำพูดซึ่งไร้เยื่อใยของจือเถียนได้ทำลายความหวังของไป่ฮุ่ยจนหมดสิ้น ฟางจือเถียนพ่อครัวใหญ่ของร้านลิตเติ้ลแบร์เป็นคนเงียบขรึม เย็นชา พูดน้อย แต่ความจริงแล้วพฤติกรรมเหล่านี้เปรียบเสมือนชุดเกราะที่ปกป้องจือเถียน ความโศกเศร้าในวัยเยาว์ได้ก่อตัวเป็นภูเขาน้ำแข็งตั้งตระหง่านอยู่ในจิตใจ หลังจากที่ จือเถียนและพ่อร่วมรับประทานอาหารด้วยกันอย่างมีความสุข พ่อของจือเถียนก็หายสาบสูญไป เมื่อพบตัวกลับเป็นศพไปเสียแล้ว นับแต่นั้นเป็นต้นมาทำให้จือเถียนเกลียดชังอาหาร แต่ความจริงแล้วนั้นสิ่งที่จือเถียนปรารถนาคือความอบอุ่นนั่นเอง จือเถียนต้องเผชิญกับไป่ฮุ่ยซึ่งร้องห่มร้องไห้ยืนกรานที่จะเรียนรู้การทำ อาหาร ไม่ใช่ทุกคนสามารถทำงานในครัวได้ นอกจากเธอจะพิสูจน์ว่าทำได้ ที่แท้จือเถียนมองออกว่าไป่ฮุ่ยทำอาหารไม่เป็น ดังนั้นจึงตั้งเงื่อนไขเช่นนี้ต่อไป่ฮุ่ย จือเถียนรับปาก ไป่ฮุ่ยว่าถ้าหากไป่ฮุ่ยปรุงอาหารเป็นที่พึงพอใจลูกค้าก็จะรับไป่ฮุ่ยเข้าทำ งาน ขอพลังที่พาฉันไปสู่ความฝัน ไม่ต้องกังวล ฉันจะช่วยเธอ เหอหม่าอาสา ให้ความช่วยเหลือไป่ฮุ่ย ที่แท้เหอหม่าหลงรักไป่ฮุ่ยทันทีที่แรกพบ เหอหม่าคอยให้กำลังใจและให้ความช่วยเหลือไป่ฮุ่ย ไป่ฮุ่ยลองผิดลองถูกจนสามารถเข้าทำงานที่ลิตเติ้ลแบร์ ความดีใจของไป่ฮุ่ย ไม่น้อยไปกว่าเหอหม่าเลย ครอบครัวของเหอหม่ามีร้านอาหารจีนเลื่องชื่อซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่าง ดี แม้ว่าเหอหม่าเป็นทายาทรุ่นที่สามของตระกูล แต่เหอหม่ากลับไม่อยากสืบทอดกิจการของครอบครัว แม้ว่ามีโอกาสเพียงน้อยนิด แต่เหอหม่าก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ถึง ความฝันของตนเอง ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เหอหม่าตัดสินใจออกจากบ้านเรียนรู้การทำอาหารจากอาจารย์ จือเถียน เหอหม่าตระหนักดีว่าอาจารย์จือเถียนมีพรสวรรค์ในการทำอาหาร เป็นการยากที่จะเทียบชั้น แต่สิ่งที่ทำให้เหอหม่าอิจฉา ก็คือสายตาที่เปี่ยมล้น ด้วยความเลื่อมใสศรัทธาของไป่ฮุ่ยที่มีต่ออาจารย์ เหอหม่าได้แต่หวังอยู่ในใจว่า สักวันหนึ่งไป่ฮุ่ย จะละ สายตาจากอาจารย์ หันมามองตนบ้าง แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ข้างกายของอาจารย์มีเข่อซินคู่หมั้นคู่หมายอยูแล้วไม่ใช่หรือ ขอเพียงได้ลิ้มลองอาหารที่เธอทำ ฉันรู้ดีว่านั่นคือความรัก .... ได้พบเธอ สำหรับฉันแล้วถือว่าเป็นวาสนาของฉันเข่อซินมีความสามารถในการบริหารร้านอาหาร ต้องรับขับสู้เป็นกันเองกับลูกค้า แต่เรื่องความรักกลับไม่มีความเชื่อมั่นในตนเอง ต้องอยู่กับความหวาดระแวง ชีวิตในวัยเยาว์ของเข่อซินนั้นมีพ่อซึ่งนอกใจแม่ ทำให้เข่อซินได้รับรู้ถึงความทุกข์ระทมของแม่ สิ่งเดียวที่ทำให้เข่อซินมี ความสุขก็คือจือเถียนเด็กหนุ่มซึ่งพ่อของเธอให้การอุปการะ นับตั้งแต่พ่อจากไป ร้านอาหารหนันเท่อเซินหลินก็ประสบวิกฤต สิ่งที่ เข่อซินทำได้คือเดินทางมาที่ร้านลิตเติ้ลแบร์ขอความช่วยเหลือจากจือเถียน สำหรับเข่อซินแล้ว จือเถียนไม่เพียงช่วยร้านอาหารหนันเท่อเซินหลินไว้ ที่สำคัญยังช่วยเธอไว้อีกด้วย เรื่องของความรัก จือเถียนเป็นที่พักพิงและดูแลเธอเป็นอย่างดี ทำให้เข่อซินสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นและปลอดภัย เข่อซินคิดมาโดยตลอดว่าเธอเป็นคนสำคัญของจือเถียน ที่เป็นเช่นนี้เพราะทั้งสองมีชะตากรรมเดียวกัน เป็นเด็กกำพร้าที่ต้องการความอบอุ่น จือเถียน ฉันชอบเธอ ต้องการเธอ เธอสำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน แต่สิ่งนี้คือความรักหรืออย่างไร ภายในร้านอาหารเล็กๆแห่งนี้ อาหารชักพาให้พวกเขาได้มาพบกัน ใช้ความจริงใจเป็นวัตถุดิบในการปรุงอาหารเลิศรส ที่สร้างความสัมพันธ์อันดีให้ความอบอุ่นแก่พวกเขา ..... ที่มาและรายละเอียดเพิ่มเติ่มตามนี้นะครับ http://forums.popcornfor2.com/index.php?showtopic=48903 http://www.kodhit.com/tv/918-sweet-relationship.html http://www.mono2u.com/review/content/sweet_relationship/